Sukuk, ticari bir varlığın menkul kıymetleştirilerek sertifikalar aracılığıyla satılmasıdır. İslami Finansal Kuruluşlar Muhasebe ve Denetim Kurumu (AAOIFI) Sukuk’u, “dayanak teşkil eden bir varlık sepetinde yer alan varlıklar üzerindeki ortak mülkiyeti temsil eden eşit değerdeki sertifikalar” olarak tanımlamıştır.
Bu şekilde sukuk sertifikalarından alan kişiler söz konusu ticari varlığa ellerindeki sertifikalar oranında ortak olurlar. Böylelikle o ticari varlığın gelirlerinden pay alma hakkı elde ederler.
Böylelikle sukuk, İslami finansta büyük kuruluşların ticârî işlemler yoluyla nakit temin etmeleri ve faizsiz gelir elde etmek isteyenlerin de bir yatırım aracı olarak yararlanabildikleri bir enstruman olarak öne çıkmaktadır.
Sukuk sertifikalarına faizsiz bono da denmektedir. Keza Sukuk, başlangıçta daha ziyade sabit getirili geleneksel bonolara alternatif olarak çıkarılmıştır. Ancak Sukuk piyasası geliştikçe geleneksel bonolarla olan farkları giderek artmaktadır. Aşağıdaki tabloda sukuk ve bonolar arasındaki farkları bulabilirsiniz.
Sukuk ve Geleneksel Bono Arasındaki Farklar
| Faktörler | Sukuk | Geleneksel Bonolar |
| İhraççı | Sukuk ihraç eden İslami hükümlere uygun olan ticari faaliyetler yürütebilir. | Geleneksel bono ihraç edenlerin ticari faaliyetlerine ilişkin bir sınırlama yoktur. |
| Sahiplik (mülkiyet) | Yatırımcı dayanak teşkil eden asli bir varlıkta ya da varlık sepetinde doğrudan mülkiyet hakkına sahiptir. | Geleneksel bono yalnızca ihraç edenin finansal borcunu temsil eder. |
| Yönetim giderleri | İslami hükümlere uygunluğun tespitinde danışmanlık giderleri ve ek yasal ücretler söz konusudur. | Geleneksel bono ihracıyla bağlantılı olarak ilave yönetim gideri yoktur. |
Kaynak: Ernst&Young
